P’ng Chye Khim 1939 – 2010.
Meester P’ng Chye Khim (方再欽 fāng zài qīn) was de grootmeester voor het Sao Lim Kung Fu in Penang, Maleisië.
Hij was geboren in 1939 in een klein dorpje op het Maleisische eiland Penang. Als tiener begon hij te boksen bij een lokale bokser. Vanaf dat moment leidde zijn passie voor de vechtkunsten en zijn passie voor training hem ertoe verschillende Chinese en Maleisische gevechtssystemen te beoefenen.
In 1956 ontmoette hij de boeddhistische monnik Sek Koh Sam welke net was aangekomen in Penang; het is onder zijn begeleiding dat hij Sao Lim Hood Khar Pai en de Chinese geneeskunde zal bestuderen.
Op 16 mei 1960 stierf Sek Koh Sam; het is zijn oudste student, Ch’ng Kek Hock, die hem vervangt, maar kort daarna wordt hij geroepen als lijfwacht van de Sultan van Kuala Lumpur. Daarom is het Master P’ng Chye Khim (49e generatie Sao Lim Khar Hood Pai), die belast word met het overbrengen van het onderwijs van de Sao Lim Khar Hood Pai binnen de “Penang Sao Lim Athletic Association”.
Ondanks zijn geloof in dit systeem en zijn grote respect voor de overleden meester Sek Koh Sam, gelooft Master P’ng dat hij andere vechtsystemen moet bestuderen om nog dichter bij de essentie van zijn kunst te komen. Penang is op dit moment een echt kruispunt voor rondtrekkende vechtkunstmeesters, meester P’ng ontmoet er veel van, zowel in Shaolin, Taiji en Xing Yi stijlen.
In de jaren dat hij Sao Lim-kunst onderwees, had Meester P’ng veel uitdagers uit westerse landen verslagen. Daarom verspreidde mond-tot-mondreclame zich van één tot honderden naar het internationale niveau, waardoor velen uit Frankrijk, Engeland, Amerika, Zweden, Duitsland, Australië, Nederland en Canada naar de Penang Sao Lim Athletic Association kwamen om de krijgskunst van Sao Lim te leren. Dankzij Master P’ng heeft de vereniging naam gemaakt in de internationale krijgskunstwereld.
In 1990 werd Master P’ng door het Ministerie van Sport, in samenwerking met de Maleisische krijgskunstgoeroe, uitgenodigd in het Franse Nationale Stadion voor de Wereld Wushu Conferentie om Sao Lim Quan, Iron Palm, Tie Bu Shan Qi Gong uit te voeren, en won de waardering van alle vechtsportgemeenschappen.
Tijdens het lokale televisie-interview liet Meester P’ng Jean Claude Van Damme op zijn rug slaan om de Tie Bu Shan te demonstreren, en hij was verbaasd door iedereen. Hierdoor werd Master P’ng overal in Frankrijk erkend en geïnterviewd door verschillende vechtsporttijdschriften, waardoor de krijgskunst van Sao Lim nog populairder werd.
In 1994 en 1995 leidde Meester P’ng de leden naar de Chinese Songshan Shao Lin-tempel, om Shao Lin Xing Fa van grote meesters te leren. In 1994 werd Meester P’ng aangesteld als ere-instructeur van de SongShan Shao Lin-tempel.
Meester P’ng was de afgelopen decennia rusteloos in het promoten van de krijgskunst van Sao Lim, bracht veel talenten naar voren en nam deel aan verschillende competities en optredens, met goede resultaten en erkenningen. In 1996 ontving Meester P’ng de Wushu Leadership Award van de Penang Youth Sports Council, terwijl hij in 2001 door de gouverneur van Penang werd geëerd met DSPN, met de titel Dato, waarmee hij de eerste Dato in de Sao Lim vechtsportgemeenschap in Maleisië werd. . In 2006 lanceerde Master P’ng, samen met het 50-jarig jubileum en het internationale Sao Lim-festival, een fondsenwervingsevenement om de Sao Lim-vechtsporten te publiceren als erfgoedrecord om de Sao Lim-kunst en kennis als erfenis te archiveren. In 4 jaar tijd werd het project afgerond en werd het boek met succes gepubliceerd.
Zijn zeer bescheiden afkomst dwingt meester P’ng hard te werken om aan de behoeften van zijn gezin te voldoen en zijn leraren te betalen, die hun kennis vaak voor een hoge prijs doorgeven. Deze omzwervingen trekken hem echter de woede aan van zijn gelijken die daar een verraad zien. Uiteindelijk is echter P’ng Master niet alleen erkend als bewaarplaats van de authentieke traditie van de Sao Lim Khar Hood Pai, maar ook als een expert in Tai Chi en Hsing-I – disciplines die sterk zijn verrijkt zijn uitgebreide kennis van vechtkunsten.
De vader van een gezin van vier, een invloedrijke publieke figuur, is meerdere malen geëerd door de Maleisische regering en heeft een hoge sociale status. Hij is een gerenommeerde traditionele Chinese arts en ontvangt elke dag een massa patiënten klaar om urenlang te staan tijdens de tropische luchtvochtigheid in zijn wachtkamer. Ondanks zijn onmiskenbare sociale en professionele succes en geweldige prestatie in de martial arts, Master P’ng blijft een man ernstig, eerlijk, nederig en genadig – als iets uitzonderlijks in zowel het Oosten en in het Westen.
In tegenstelling tot wat men zou denken, blijft hij diep gehecht aan de traditionele benadering van de vechtkunsten; hij houdt echter nooit op te herhalen dat traditie geen idool is, maar een hulpmiddel dat, met hard werken, het individu tot een zeer hoge mate van voldoening kan leiden.
Op 31 december 2010, na slechts een paar dagen ziekenhuisopname, stierf hij aan een plotselinge ziekte tot grote ontsteltenis van zijn familie en zijn omgeving. Als niemand vandaag redelijkerwijs kan beweren dat hij alle kennis van deze grote man heeft vergaard, hebben velen ervan geprofiteerd van zijn leer en proberen om zijn nalatenschap te eren door deze erfenis te bouwen.
